Zastanawiam się tylko, skoro jeden człowiek ma "rację", to czy ten drugi jej już nie ma? Kiedy ta "racja" zamienia się w lawinę czynów niezgodnych z prawem (no właśnie, a co z prawem? Każdy kraj ma inne...), niemoralnych zachowań? Kiedy ona przestaje być "normalna". Bo jeśli będziemy postępować tylko wtedy, kiedy my mamy "rację", a kiedy ktoś inny jej nie ma, to się zatracimy w tym co robimy. Mysimy mieć głos z zewnątrz.
Chyba doszłam do wniosku, że niektórym brakuje mózgu, żeby mieć odwagę choćby się przyznać do winy. Tak niewiele potrzeba, żeby nasza "racja" przestała być naszą dumą.
